Welcome to Valhalla

Bezoek aan een Macadamia boomgaard.

De “macademia” boom is een notenboom die van oorsprong uit Hawaii komt.
De boom is via de VS in Guatemala terecht gekomen. Vandaag zijn we een kijkje wezen nemen bij de experimentele organische Macademia boomgaard “Valhalla” hier in de buurt. Het was niet ver, ongeveer een half uurtje met de chickenbus.


Bij binnenkomst kregen we meteen wat noten aangeboden. Normaal ben ik niet zo verzot op noten maar deze waren best lekker. Er werd wat uitgelegd over hoe ze de noten oogsten. Vrij eenvoudig proces, waarbij ze twee machines nodig hadden.
Een om de noten op grote te sorteren (een soort grote knikkerbak) en een om de behuizing open te maken.

Bijzonder was wel dat de noten geheel zonder bestrijding middelen werden gewonnen(?). De noten werden voor van alles en nog wat gebruikt, van bonbons tot gezichtscrème. Ze smaakten zoals gezegd prima, met name de bonbon versie in witte chocolade ;-) .

Verder waren ze heel gezond en goed tegen allerlei ziekten. Ik heb dus maar meteen twee zakken gekocht. Volgens onze gids was het ideaal als je elke dag ca. 7 noten zou eten.


Leuk was ook nog dat je een gezichtsbehandeling kon krijgen met het spul, waardoor je er weer wat jonger uit kwam te zien. Dus dat hebben we ook nog allemaal gedaan (ik was overigens de enige kerel in de groep). Ik had er iets meer van verwacht, de massages bij de kapper zijn toch wel een stuk beter.

Misschien dat ik ook nog een aanknopingspunt heb voor het woodstove project. Het project wordt namelijk uitgevoerd door een stichting die hiermee ook de ontbossing tegen wil gaan. De stichting heeft nu een boomgaard van 450 bomen die elke maand ca. 100 kg noten opleveren. Deze bomen moeten elk jaar gesnoeid worden en daarmee wordt de lokale bevolking van hout voorzien. Met onze woodstove zou dat hout tot twee keer zolang mee kunnen gaan...

Ik ga contact opnemen met de manager van de boomgaard om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Het zou op zich handig zijn om een project in de buurt van Antigua te kunnen doen.

Hasta luego,
Alfred

Short summary: Today I visited an Macademia orchard, aprox. 30 minutes by chickenbus from Antigua. The nuts of the macademia tree are really nice and very healthy. We got a small explanation on the process of harvesting the nuts and also got to taste the nuts and bonbons with the nuts in them. Because good chocolate is hard to find here I bought a big bag to fulfill my chocolate needs ;-). The oil is also very good for your skin, so the whole group also got a facial. (btw I was the only guy in the group). I may also have a lead for my woodstove project, as the foundation who runs the orchard also is interested in fighting deforestation. Families in the neighborhood get the wood that is available due to pruning. I think they would be interested if this wood could last up to twice as long…

BTW. I bought some extra bonbons (white chocolate), the first one to let me know s/he would like to taste them, I will sent them to…

Hasta Luego,
Alfredo

To Tikal or not

Afgelopen zaterdagochtend zouden we in alle vroegte vertrekken naar Tikal Daar zijn een aantal hele mooie Maya temples te zien. En met name de zonsopgang en zonsondergang schijnen zeer de moeite waard te zijn.

Zouden, het is namelijk niet door gegaan. De bedoeling was om om 4 ‘s ochtends (!) opgepikt te worden door een shuttle bus die ons (Laura, Cas, Ana en ik) naar Guatemala stad zou brengen. Vandaar uit werden we met een bus naar Flores gebracht. En vervolgens konden we dan verder naar Tikal. De Shuttle kwam echter na 2 uur wachten nog niet opdagen. Dat was de tijd dat we vanuit Guatemala stad zouden moeten vertrekken, dus toen konden we naar huis gaan.

Je verwacht eigenlijk niet dat zoiets gebeurd. Maar je hoort het wel vaker dat er afspraken niet nagekomen worden. Later op de ochtend zijn we nog terug gegaan naar de organisatie waar we geboekt hadden. Na wat 5en en 6en kregen we toch ons geld terug. (Zou helemaal mooi zijn als dat niet zou kunnen.)

Ik ga nu wel een andere keer, moet alleen even kijken wanneer.

Tja, dat is ook Guatemala ;-)

Adios,
Alfredo

Bezoek aan Guatemala stad.

Guatemala stad, de hoofdstad van Guatemala ligt ongeveer 30 km van Antigua. Samen met Jann, een Amerikaanse mede student hebben we een afgelopen dinsdag middag een bezoek gebracht.



Jann had een doel op zich, zijn vriendin komt van oorsprong uit Guatemala stad en is eind jaren zestig geadopteerd door een Amerikaans gezin. Zij is op zoek naar haar broer, waarvan ze niets weet. Het enige wat ze hadden was een adres dat op het adoptie formulier stond vermeld. Dus we zijn die middag ook op zoek gegaan naar dit adres om te kijken of we wat meer aanwijzingen zouden vinden. Tevens zijn we gaan kijken bij een overdekte markt waar haar moeder vroeger werkte.

Guatemala stad wordt over het algemeen afgeraden te bezoeken. Er is weinig te zien, Antigua is veel mooier en het is er gevaarlijker ivm overvallen en zakenrollen. Het is inderdaad zo dat het lijkt alsof er meer criminaliteit is hier, je hoort er meer over en het lijkt er op alsof iedereen er op gefocust is. Sommige mensen vonden het dan ook niet verstandig om naar Guatemala stad te gaan. Ik moet zeggen dat ik alle “adviezen” over niet gaan wat overdreven begin te vinden. Wij waren met zijn vieren, Jann, ik, Jann’s Spaanse leraar en de taxi chauffeur. Ik heb me geen moment niet op m’n gemak gevoeld. Ze zeggen wel eens “safety is in numbers” en dat geldt zeker voor een bezoek aan Guatemala. Ik denk dat je overdag jezelf niet teveel zorgen hoeft te maken.

Mapa en relieve

Als eerste zijn we op bezoek gegaan bij een grote kaart van Guatemala. Hierin is heel Guatemala afgebeeld op een schaal van 1 op 10.000. De hoogte is echter 1 op 2000 om het geheel wat meer effect te geven. Al met al was de hele plattegrond ca. 60 bij 60 meter schat ik. Het was leuk om te zien, een beetje onduidelijk maar het gaf een goed beeld van hoe bergachtig Guatemala is. En dat ze hier ruim 20 vulkanen hadden was me tot dan toe ook niet duidelijk.

Parco Central de Guatemala
De volgende stop was bij het “Parco Central de Guatemala” oftewel het centrale park van Guatemala. Daar was een soort paleis (dat George Bush een week eerder toevallig ook bezocht had). Hier hebben we een kleine rondleiding gehad. Er hingen een aantal schilderijen over de verbroedering van de Maya’s met de Spanjaarden.
Ook was er een kleine tentoonstelling over Rigoberta Menchú, de (wellicht) toekomstige vrouwelijke premier van het land, die in 1992 de Nobel prijs voor de vrede heeft gekregen. Al met al best interessant, al hoewel de gids eigenlijk interessanter was ;-) (helaas geen foto).

Daarna zijn we op zoek gegaan naar de moeder van de vriendin van Jann.

Eerst hebben we de overdekte markt bezocht.

Dit was best grappig. Heel veel groente en fruit, vlees (niet gekoeld) en allerlei kraampjes waar je van alles kon kopen. We hebben hier met z’n drieën een aantal lekkere pannenkoeken gegeten. Op de bovenste verdieping was een kinder speel ruimte, wellicht dat daar Jann’s vriendin ook nog gespeeld zou hebben?
Daarna zijn we op zoek gegaan naar het adres van de moeder. Na een tijdje rondrijden hadden we het gevonden. Op het adres woonde iemand die er niet zolang woonde en dus totaal geen idee had wie er 40 jaar geleden woonde. Na bij wat andere deuren te hebben aangebeld deed er een oud vrouwtje open, die er inderdaad al lang woonde en zich wel iets kon herinneren van een mevrouw met die naam, alleen de naam van de kinderen kwam niet overeen. Hier eindigde het spoor helaas een beetje.... (Jann gaat, via zijn leraar Spaans, nog proberen om via het bevolkings- en stem-register verder te komen.)

Camino Seguro
Als laatste zijn we bij een stichting op bezoek gegaan: “Camino Seguro”.
Wat zo veel betekend als veilige route. Zie ook deze Link voor meer informatie.

Een korte toelichting:
In Guatemala stad is een grote vuilnisbelt waar dagelijks enkele duizenden mensen bezig zijn met het uitzoeken van spullen die nog gerecycled kunnen worden. Het gaat dan met name om plastic, blikjes, papier etc. Het is enorm vuil werk en tot voorkort werden de kinderen van de ouders die hier werken ook hiervoor ingezet.
Nadat er echter een grote brand is geweest heeft de regering besloten om dat voortaan te verbieden. De kinderen moeten ’s ochtends naar school maar ’s middags zijn ze vrij en moesten ze tot voorkort dus meewerken. Deze stichting zorgt voor naschoolse opvang. Ze leren de kinderen extra dingen en zorgen ervoor dat ze niet rond zwerven.
Het is heel dankbaar werk en ze zijn continu op zoek naar mensen en middelen om hun taak uit te breiden. We kregen een rondleiding van Thelma Cabrera de Ubeda. Het was heel indrukwekkend moet ik zeggen. En ook best ontroerend.


Dit is Hanley Denning, de oprichter van "Camino Seguro". Het is een amerikaanse die in 1999 na een bezoek aan Antigua besloten had wat te doen voor de kinderen van de vuilnisbelt. Helaas is ze in januari 2007 door een auto ongeluk om het leven gekomen. De tekst "Educando combatimos la pobreza" betekend zoveel als "scholing bestrijdt armoede".

We zijn alleen langs de belt gereden en we hebben dus niet echt op belt gekeken. Ik wil dat overigens nog wel doen. Het schijnt dat je vanaf de overkant (op een kerkhof) een goed overzicht hebt over de belt.

Afsluitend een interessante middag Guatemala city.
En ik denk dat ik zeker nog een keer terug ga.

Hasta pronto,

Alfred

Volcán Pacaya

Op zondag ben ik samen met mijn huisgenoten naar een andere (iets minder actieve) vulkaan geweest. Het was de Volcan Pacaya.

Het mooie was dat je deze vulkaan kunt beklimmen en echt heel dicht bij de gloeiend hete lava kan komen. (Liguid hot Magma).


We vertrokken per typisch Zuid - Amerikaanse “Chickenbus”. Dit is een bus die wordt gebruikt om de “locals” van a naar b te krijgen. “Chickenbus” verwijst naar het gebruik om veel levende dieren mee te nemen. Deze “chickenbus” was echter speciaal voor ons afgehuurd. En de enige dieren waren te vinden op de sandwiches van enkele medereizigers.

Na eerst een klein uurtje in de “chickenbus” gezeten te hebben. Wat overigens vrij hilarisch is vanwege de matige wegen en de gewoonte van de chauffeur om goed door te rijden (sommigen noemen het roekeloos rijden). Kwamen we aan in een dorpje waar het klimmen begon. We moesten een hoogte van ca. 500 meter overbruggen, schat ik. En er werden paarden en stokken aangeboden om e.e.a. te vergemakkelijken.

Ik denk dat we ca. een uur geklommen hebben. Het begin was best steil en stoffig.

Ongeveer halverwege zagen we voor het eerst een tweetal lava sporen.



Korte tijd later kwamen we aan bij de voet van de vulkaan. Hier lagen grote stukken gestold lava, dat schijnbaar best ver kan komen.


Wij moesten dus hierover verder klimmen. Lava steen is licht en best scherp. En tijdens het klimmen kon je duidelijk zien dat het ooit vloeibaar moet zijn geweest. Je had bijvoorbeeld kleine tunnels, waarvan de buitenwand gestold was terwijl de hetere lava binnen in doorgevloeid was.


Je kon de stromen vrij dicht naderen. Uit eindelijk denk ik dat ik op zo’n meter of 10 ben geweest. Je kon de hitte erg goed voelen. Opmerkelijk was ook dat er hier en daar kleine openingen waren waar je lava zag gloeien. Hier liep je gewoon langs, op weg naar boven, en je balans bewaren was wel aan te raden. Grappig was dat als je er wat water op gooide je een soort geiser kreeg.

Ik heb veel foto’s genomen en ook wat filmpjes. Ik zal nog een link toevoegen waar je er meer kunt bekijken. Het mooie was ook dat we met in de middag begonnen met klimmen waardoor we boven waren toen het donker begon te worden. Hierdoor werden de stromen nog duidelijker en mooier.

Het was echt een ongelofelijke ervaring om zo dicht bij een actieve vulkaan met “live” lava te komen. Moe en voldaan werd dus de afdaling weer ingezet en rond een uur waren we weer bij de bus. Daarna nog een uurtje hobbelend terug en rond 22:00 waren we weer in Antigua.

Hasta Luego,
Alfredo

Volcán de Fuego

Het dorpje Antigua wordt omringd door drie vulcanen. Een van die drie wordt als niet actief beschouwd. Dit is Volcan de Agua. (vrijvertaald de water vulkaan.) De vulkaan was volgelopen met water. Een paar 100 jaar geleden is deze vulkaan gaan scheuren en is al dat water er uit gelopen, ondertussen het eerste dorpje “Antigua” vernietigend.
(Het is de grote berg die je ook op de foto ziet die ik geplaatst heb bij de post over Antigua.)

De andere twee zijn wel actief. De Volcan de Fuego (Vulkaan van het vuur) is afgelopen donderdag weer wat actiever geworden. Dit schijnt overigens vrij regelmatig te gebeuren. Het mooie was dat wij dit vanaf ons huis goed konden zien. Met name ’s avonds. Je zag een oranje – rood fontein. En af en toe ook een spoor van lava. Helaas heb ik alleen onduidelijke foto’s, waarmee ik jullie niet zal vermoeien.
Het is natuurlijk heel bijzonder om zo dicht bij een actieve vulkaan te zitten, omdat de vulkaan echter regelmatig zijn lava kwijt kan is een grote uitbarsting niet te vrezen. Althans dat wordt hier verteld.....

In de krant werd er nog een artikel aan gewijd.


Voor de minder Spaans-taligen en ook ter mijner oefening komt er nog een vertaling...

Bijdeze de vertaling:

De Vuurvulkaan komt tot eruptie

14 gemeenten in de omgeving van de “Vulcán de Fuego” zijn in staat van alarm gebracht vanwege de lavastroom die uit de vulkaan spuwt en op ruim honderd meter van de eruptie terecht komt. De as die bij deze explosies naar buiten wordt geslingerd bereikt een hoogte van 500 meter, in de vulkaan zelf vinden per minuut 20 tot 30 kleine explosies plaats.

De CONRED (Nationale organisatie ter voorkoming van rampen) heeft alarmfase “Oranje” ingesteld, zodat de 31.000 mensen die in de omgeving leven op de hoogte worden gebracht, op dit moment lopen ze echter geen risico.

Vooruitlopend op een eventuele calamiteit heeft de Conred schuilruimte geregeld in een school in de buurt. Het Nationale instituut voor seismologie, vulkanologie, meteorologie en hydrologie meldt dat de activiteiten normaal zijn.

De autoriteiten hebben ook nog de burgelijke luchtvaart op de hoogte gebracht, zodat de het gebruik van het luchtruim voorkomen kan worden.

(onderschrift bij de foto) De “vulkaan de fuego” is sinds gisteren in staat van eruptie waardoor er een waarschuwing is uitgebracht voor de omliggende gemeenten.

Trece – Seis

Voetbal is in deze contreien een erg serieuze sport. Het is dan ook niet verwonderlijk dat juist een partijtje voetbal bijdraagt aan de verbroedering tussen studenten en docenten. En dat er achteraf een happy hour is, met liter flessen bier, maakt het alleen maar beter.

Tja, 13 – 6. Niet een uitslag om heel trots op te zijn ☺. Maar het was wel erg leuk en redelijk vermoeiend om te doen. Al met al hebben we twee keer 45 minuten gespeeld en het was gewoon warm, zeg maar heet. De docenten waren (aangevuld met wat lokaal talent) toch beter op elkaar ingespeeld dan een zooitje studenten dat elkaar pas net en bovendien de regels niet kent. De geringe voetbal ervaring (mijzelf incluis.) is ook niet perse een pluspunt.
Maar des al niet te min ging het toch vrij aardig. Zeker voor herhaling vatbaar. Er waren een paar leuke acties bij (waaronder een eigen goal door mijzelf ;-)) En er was ook een Canadees (Peter, gaat hier echter door het leven onder de naam Pedro) die met zijn acties de bijnaam de Locomotief kreeg. Hij kwam vaak vanuit het niets in volle vaart opzetten om vervolgens de bal in een (niet altijd) gunstige richting te laten verdwijnen.

Leuk was ook dat de eigenaar van de Talenschool in de tweede helft met ons team mee kwam doen. Hoewel hij conditioneel misschien wat beter kon, was hij voetbaltechnisch een goede aanvulling.

Groeps foto met de spelers van beide teams:



Ben benieuwd hoe het morgen zal gaan, ik heb weinig gelopen de afgelopen twee maanden, dus dat beloofd wat spierpijn. Verder nog een beetje rode kop gekregen, dus maar beter wat uit de zon blijven komende tijd...

For the record het studenten team:
Keeper: Bas, Falco, ... (per tour beurt)
Micheal, Daan, Falco, Pedro, Alfred, Teuntje, de Schuiver, Johnny, Carlos (2e helft)

Groeten,
Alfred

¿Como esta Usted?

Ik begin een beetje mijn draai te vinden hier in Antigua. Qua Spaans heb ik nog wel het idee dat ik vooral aan het verzuipen ben. Het gaat allemaal erg langzaam en ongestructureerd. Ik ben bang dat ik in dit tempo over 5 weken nog niks kan. Waarschijnlijk is dit overdreven maar zo voelt het op dit moment. Ik heb daarom om een andere leraar gevraagd. Sandra spreekt te weinig Engels voor het niveau van Spaans dat ik nu heb (zeg maar tegen nihil aan). En dat werkt lastig. Daarnaast mis ik een zekere structuur, een route die ergens heen gaat. Het is teveel ad hoc. Volgens mij vond ze het wel erg, maar aan de andere kant, ik ben de klant. En ik wil wel een redelijk niveau Spaans beheersen over 5 weken. Verder heb ik, een door andere studenten aangeraden, grammatica boek gekocht. Ik hoop dat dat bij zal dragen aan de structuur. De Spaanse grammatica is niet iets waar ik op dit moment licht over denk...

Anyway, het leven in Antigua is erg leuk! Het gastgezin bestaat uit Opa (Francisco) en Oma (Maudi), een inwonende zoon (Diego) en dochter (Christina) en een heel grappige kleindochter (Andrea). De opa en met name de “oma” zien er erg jong uit, en je zou niet zeggen dat ze al opa en oma zijn. Met name de opa praat je oren van de kop, hij blijft maar doorgaan. Jammer genoeg versta ik nog geen % van wat hij allemaal verteld. Gelukkig zijn er nog mijn mede bewoners annex studenten; Jann, Henri, Catherine, Sarah en Victoria. (afkomstig uit; de VS, Duitsland, de VS en 2x Noorwegen.) Met name de twee Noorse meiden spreken best goed Spaans. Ze hebben inmiddels twee weken les gehad en zijn bezig met hun 3e week. Ook hadden ze al Spaans op school gehad en dat helpt natuurlijk. Zij kunnen af en toe als tolk dienen. Samen met Catherine die ook al wat Spaanse bagage heeft.




Over Antigua.
Het is een toeristisch maar ook zeer authentiek plaatsje. Overal liggen kinderkoppen en het is een ware beproeving voor de auto’s die hier continu door heen rijden. Het geheel is opgedeeld in straten (Calle; spreek uit Calje) en Avenue’s. Waarbij de Avenue’s van Noord naar Zuid lopen en de straten van Oost naar West. [via deze link kun je een goede indruk krijgen. Op deze kaart is het gastgezin aan de 6a Calle Oriente (waar het nummer 37 in staat), de school zit net op de hoek in de 1a Avenida Norte.]
Het schijnt dat Antigua kort na elkaar twee keer verwoest is. Door een aardbeving en een modderstroom. (ca. Een paar honderd jaar geleden) Ze hebben toen besloten om in het lager gelegen Guatemala city opnieuw te beginnen, en verboden om in het oude Antigua te blijven wonen. Dit is schijnbaar tot begin jaren ’60 zo gebleven. En vandaar dat alles hier zeer authentiek is.

De medestudenten
Ons moeder wil altijd weten of we nog bekenden tegen gekomen zijn. Nou je kunt hier je lol op. Er is hier een hele brabo-kolonie met Sint Oedenrode als middelpunt. Waarbij Rob van de Brand inderdaad uit Sint Oedenrode komt. Verder nog een paar mensen uit Sint Michelsgestel (Daan en Teuntje, die in Gemonde heeft gewoond en die elkaar weer kennen van Beekvliet), Eva uit Veldhoven en via via nog wat mensen uit Veghel en Wijbosch. Daarnaast zijn er nog andere Nederlanders, al met al zitten er wel een stuk of 10 hier. Voornamelijk uit het zuiden en oosten van het land. En natuurlijk zijn er studenten uit Australië, de VS, Engeland, Denemarken, Noorwegen, Duitsland enz. enz. Een gezellige groep waarmee allerlei activiteiten ondernomen kunnen worden. Zo hebben we gisteren tegen de docenten gevoetbald en worden er plannen gemaakt voor een gezamenlijk bezoek aan Honduras (wat hier erg vlakbij ligt) en een lokaal gelegen actieve vulkaan. Maar daarover later meer...

Hasta luego,
Alfred

De eerste les

De eerste dag. Ik had de wekker om 6 uur gezet. Om zeven uur eten en dan ruim op tijd naar het schooltje toe. Het schooltje is erg dichtbij, ca. 2 minuten lopen vanaf het gastgezin, dus dat is makkelijk.

Nog ruim voordat de wekker afging werd ik al wakker. Dat is het “voordeel” van jetlag. (tenminste als je in westelijke richting gaat). Eerst ff lekker koud* afdouchen zodat je zeker weet dat je wakker bent ;-). Daarna ontbijten. Om zeven uur stond ik klaar. Ik was ruim de eerste. Ze vroegen al waarom ik zo vroeg was? Tja, dat hadden ze dus zelf aangegeven; eten om 7 uur, 1 uur en weer 7 uur.

De communicatie met het gast gezin gaat deels in gebrekkig Spaans en deels in gebrekkig Engels. Mijn Spaans is nog echt niet wat het moet zijn, maar daar heb ik dan ook nog een aantal weken voor. Na verloop van tijd belooft het beter te gaan, al naar gelang de lessen volgen.

Na het ontbijt even tandenpoetsen en toen naar school. Het was er best druk. Ik werd ingeschreven en kreeg na een tijdje een lerares toegewezen; Sandra.



De school had een open binnenplaats waaraan een stuk of 20 kleine half open hokjes lagen. In elk van de hokjes stonden twee stoelen en een tafel. We gingen in een van die hokjes zitten en de privé-les kon van start gaan.

Het was best intensief en ik was blij dat we af en toe pauze kregen. Omdat het mijn verjaardag was heb ik geen huiswerk gekregen. Maar vanaf morgen gaan we er stevig tegen aan.

Al met al lijkt het me een leuke school met goede leraren en leuke leerlingen.

Naast de eerste les spaans heb ik vandaag ook maar gelijk een eerste les Salsa genomen! Erg leuk. Dit was een gratis proefles maar misschien ga ik dit ook wel volgen. Het is maar hoever je wilt gaan...

Goed we gaan zo eten dus volgende keer meer...

* volgens Maudi moet het ook mogelijk zijn om warm te douchen, mits je de linker (izquierda) knop opendraait. Net alsof ik dat niet geprobeerd heb? Morgen een nieuwe poging. ☺

Hollywood. Los Angeles, CA.

Na twee goede vluchten en een overstap in Washington, ben ik aangekomen in Los Angeles. De reis is voor een groot deel langs me heen gegaan omdat ik best veel geslapen heb. Tijdens het eerste deel van de vlucht was het vliegtuig redelijk leeg en had ik een rij voor mezelf. De tweede vlucht, van Washington naar LAX was helemaal vol. Ik had een stoel ergens in het midden van een rij dus het was niet makkelijk om op te staan en even de beentjes te strekken. Dit heb ik tijdens de 4,5 uur durende vlucht dan ook niet gedaan. Maar het was niet vervelend omdat ik toch de meeste tijd van de kaart was.

Goed. Nu dus in LA. Hollywood Boulevard. Vibe Hotel. Op zicht een leuk hoteltje. Wat de doorslag gaf was het tollfree reserveeringsnummer (handig als je geen Amerikaans kleingeld hebt en op Washington airport bij de payphones staat.) en de feature van WiFi op de kamer. (die overigens wisslend werkt)
Morgen ff kijken of we een camera kunnen scoren. En een extra accu voor mijn powerbook. Als er nog tijd over is misschien nog wat rondkijken. De vlucht naar GUA vertrekt om 22:55. Het schijnt dat ook de zomertijd hier ingaat? Dus daar moet je dan wel rekening mee houden ;-) Op naar Guatemala dus ....

Wel trusten,
Alfred

Almost on the road again....

Niets zo flexibel als een goed plan ;-)

Ja mensen, ik zit nog steeds vanuit Nederland te typen. Het plan was om gisteren te gaan.
Omdat de voorbereidingen voor de verhuur van het appartement echter zwaar onderschat waren, was het een goed idee om mijn vertrek met 1 dagje op te schuiven. Gelukkig kon dat geregeld worden. Ander voordeel is dat ik een complete dag in Los Angeles verblijf, wat goed is voor mijn shopping aspiraties. Dus ik kom nu op 11 maart aan in Guatemala. Mooi op tijd voor mijn Spaanse les die op 12 Maart begint.

Het voelt lekker om te gaan en ik heb er zin in!

Groeten,
Alfred

On the road again ...

Hoi Vrienden en Collega's

Omdat ik volgende week donderdag voor ca. een half jaar tot een jaar naar Zuid Amerika vertrek, wil ik jullie uitnodigen on a.s. zondag iets te komen drinken.

Om een beetje in stijl te blijven, stel ik voor om even bij Carioca aan de Grote Berg te Eindhoven binnen te wippen als je tijd hebt. 

Adres: 

Braziliaans eetcafe Carioca

Grote Berg 4, te Eindhoven.

Ik heb het bovenzaaltje gereserveerd vanaf een uur of 3. 

Waar begint het?

Het gaat beginnen in Antigua, Guatemala. (op het kaartje iets links van Guatemala City)

Daar ga ik een cursus spaans doen. Antigua ligt vlakbij de hoofdstad Guatemala city, waar ik ook zal landen. (om 5:35 in de ochtend!) Ik vertrek de 8e maart en kom de 9e aan. De eerste les is de 12e. Dus ik heb mooi een paar dagen om te wennen.

Ik verblijif daar de eerste 5 weken bij een gezin. Hierdoor hoop ik helemaal ondergedompeld te worden in het Spaans, wat hopelijk een goede uitwerking heeft op mijn vorderingen in het Spaans ;-)

De taallessen zijn 20 uur per week. Het is priveles, dus 1 op 1 met je leraar. Moet goed gaan zou je haast denken.
Ik ben benieuwd. Naast de taallessen zal ik me ook bezig gaan houden met het voorbereiden van de veldtests die ik na de eerste 5 weken ga uitvoeren.

Daarover later meer, eerst maar eens zorgen dat we hier weg komen!

Wat gaat ie in hemelsnaam doen?

Inderdaad, wat "moet" ik in Zuid Amerika?

Philips Research heeft een woodstove (houtkachel) ontwikkeld die veel voordelen heeft. Hij rookt bijna niet en heeft ongeveer de helft van het hout nodig om de zelfde hoeveelheid energie te leveren. Deze kachel is in eerste instantie bedoeld voor de Indiaase markt. Omdat kook- en eetgewoonten overal ter wereld anders zijn worden op diverse lokaties (ondermeer China en Afrika) gebruikers tests gedaan. Voor Zuid Amerika is dat niet anders en dat is dus wat ik ga doen.

Het komt er op neer dat ik met een aantal woodstoves het veld in ga en deze vervolgens laat testen door gezinnen die daar wonen. Hierbij is het belangrijk om te kijken of de Philips stoves aansluiten bij de kookgewoonten en gerechten die daar gebruikelijk zijn. Het is de bedoeling om zoveel mogelijk feedback te krijgen over de woodstove.

Ik verwacht dat de tests ca. 3 tot 4 weken per land gaan duren. Het is de bedoeling om in ongeveer 4 landen deze tests te gaan uitvoeren. Daarnaast is er voor elk land voorbereidingstijd nodig. Het is de bedoeling om met lokale NGO's (soort liefdadigheids organisaties) samen te werken. Daarvoor zijn contacten met die organisaties nodig. De NGO's kennen de omgeving, de mensen in de dorpen en kunnen mij daar introduceren. Een goed contact met NGO is dus belangrijk.

Al met al denk ik ca. 1,5 maand per land nodig te hebben, dus minimale verblijftijd is al snel 6 maanden.


Stove zoals die getest is in Afrika. Dit is een prototype dat al uitgerust is met een brede voet.


Schema van de woodstove. Zoals je ziet zorgt een ventilator er voor dat er extra lucht in de verbrandingskamer wordt geblazen. De ventilator wordt in het begin aangedreven door een batterij. Later, na ca. 5-10 minuten, wordt de warmte van de verbranding via een Peltier element omgezet in electrische energie die voldoende is om de ventilator te laten draaien en de batterij op te laden. Een compleet autonoom systeem dus.